ΗΜΕΡΑ 132

Όταν προβάλλεις στη Φωκιά και μου κουνάς το χέρι

μου φαίνεσαι σαν άγγελος με το σπαθί στο χέρι.

Παναγιά μου, Παναγιά μου. Παρηγόρα την καρδιάμου.

Βλέπω τον κάμπο πράσινο και την καρδιά μου μαύρη

κι όποιος μου την εμαύρισεν απ'το Θεό να το βρει.

Βάρκα μου μπογιατισμένη στα καπόνια κρεμασμένη.

Όποιος 'γαπήσει ορφανή και τηνε παρατήσει

τα παντελόνια που φορεί να πάει να τα ξεσκίσει.

Παναγιά μου, παρηγόρα τα ξενάκια που 'ρθαν τώρα.

Παραδοσιακό της Πάτμου / Μ.Φριντζήλα