Hola!
365 μέρες, 365 φωτογραφίες. Κάθε μέρα και μια φωτογραφία!
365 days, 365 photos. A day and a photo!
Γιούπι! Κάνουμε χωρίς βοηθητικές ρόδες από σήμερα!
Mega μου....νέα σεζόν, νέα προγράμματα, νέα νούμερα.........και η Εβίτα!
Όταν ήμουν στην ηλικία της Μυρτώς, είχα βγει και εγώ μια παρόμοια φωτογραφία με την ίδια γούνα της μαμάς μου και την ίδια πόζα που έχει εδώ.
Ένας μικρός Σεπτέμβρης βάζει τα κλάματα
που στο σχολειό τον πάνε να μάθει γράμματα
θέλει να παίξει ακόμα με τ' άστρα τ' ουρανού
πριν έρθουν πρωτοβρόχια και συννεφιές στο νου
πρωτάκι, σχολιαρούδι, του κλέβουν το τραγούδι.
Ένας γλυκός Σεπτέμβρης στάζει το μέλι του
σωστό παλικαράκι τρυγάει τ' αμπέλι του
στα Σπάτα λινοβάτης, στο Κορωπί γαμπρός
να τρέμουν τα κορίτσια στα βλέφαρά του μπρος
φυσάει ο απηλιώτης, ο ζέφυρος της νιότης.
Ένας παλιός Σεπτέμβρης φίλος αχώριστος
καθώς περνούν τα χρόνια γίνεται αγνώριστος
το κόκκινο ραγίζει στα μήλα της Ροδιάς
κίτρινα πέφτουν φύλλα στον κήπο της καρδιάς
Η νύχτα μεγαλώνει, δίχτυα στο φως απλώνει.
Π.Θαλασσινός / Σεπτέμβρης
Μου αρέσουν όλες οι εποχές του χρόνου. Η μία μετά την άλλη.....
Ανεκτίμητος θησαυρός: άδειο καβούκι χελώνας!
Από τα πρώτες φθινοπωρινές βόλτες μας στα Λείβηθρα Ολύμπου. Τα δέντρα αιωνόβια και η φύση έχει πάρει το χρυσοκίτρινο χρώμα του Σεπτεμβρίου. Τα αγόρια περπάτησαν για ένα δίωρο, σκαρφάλωσαν στα δέντρα και μάζεψαν πολλούς θησαυρούς.
Αυτά τα "υποδήματα" που έντυναν τα πόδια της μητέρα της νύφης - έκλεψαν προς στιγμήν την παράσταση!!!
Bride Evi.
Babe you're the one!
Ναι, λοιπόν παντρεύτηκε. Η φίλη Εύη. Στο Πήλιο. Ο γάμος ήταν ένα μεγάλο πάρτυ. Ο γάμος ήταν καγκακικός. Totally.
Τα καβούρια όταν βράζουν γίνονται πορτοκαλί. Ο Μάρκος τρελαίνεται για καβούρια είτε ζωντανά είτε όταν τα τρώει. Και μετά το φαγητό δεν πετάμε τίποτα αποφάγια...Όχι.... Αποξηραίνουμε την πανοπλία του καβουριού και την συλλέγουμε. Έχουμε κοτζάμ μουσείο καβουριών στο σπίτι!!!
Ααααχ, Καβούρια!
Όλο το καλοκαίρι πιάναμε καβούρια. Καβούρια μικρά (τσιμπάνε πολύ αυτά), καβούρια ντροπαλά (κρύβονται στα βράχια και κατεβάζουν τις δαγκάνες), καβούρια μαύρα, πράσινα, κόκκινα.
Τώρα το φθινόπωρο τα "ψαρεύουμε" από τη αγορά. Τα διαλέγει ο Μάρκος από το πάγκο - αυτά με τις μεγαλύτερες δαγκάνες, τα χαζεύει, κάνει ανατομία και μετά καταλήγουν στην κατσαρόλα. Δεν τελειώνει εδώ όμως η ιστορία.....
- Άντε Μυρτώ δεν μπορώ να σε περιμένω άλλο....Ανέβα!
Τον λαβύρινθο με τα τζάμια μπορεί να κάνανε 8 με 10 φορές. Την πρώτη φορά πήγα και εγώ μαζί τους. Την δεύτερη τα άφησα μόνα τους. Η Μυρτώ επέστρεψε με ένα καρούμπαλο!
Φέτος, πήγαμε για πρώτη φορά στο Magic Park. Κατενθουσιάστηκα! Φανταστείτε τι πάθανε τα παιδιά.
Φθάσαμε στις 6:30 το απόγευμα και επιστρέψαμε στις 12:00. Χάος. Τρενάκι του τρόμου, καθρέπτες, συγκρουόμενα, τα κούτσουρα στο ποτάμι (γίναμε μούσκεμα)....ήταν τέλεια. Πότε θα ξαναπάμε?
Το καλοκαίρι μου...
Μπορεί να αποχαιρετίσαμε για φέτος τις αγαπημένες μας παραλίες, μπορεί το καλοκαίρι ημερολογιακά να την "έκανε" για άλλα μέρη, οι αναμνήσεις μας όμως δεν θα μας αφήσουν τόσο εύκολα.
Εδώ η Μυρτώ με τον φίλο Ηλία στο προτελευταίο μπάνιο για φέτος. Ναι, κάναμε ακόμα ένα μετά!
Ανακαλύψαμε ένα φοβερό εργαλείο. Κιάλι θαλάσσης. Το τοποθετείς στην επιφάνεια της θάλασσας και ουπς...εμφανίζεται ο βυθός της! Τέλειο.
Δυο πιτσιρίκια, ήταν δεν ήταν 10-11 χρονών. Πήραν το φουσκωτό, το κιάλι θαλάσσης μια πετονιά και ανοίχτηκαν. Παιδιά ψαράδων - λέω από μέσα μου - και επαναπαύομαι.
Σεπτέμβρης μπήκε, αλλά όπως καταλαβαίνετε κάνω ένα flashback στον προηγούμενο μήνα....
Χόρτο Πηλίου
Γέλιο - ουδέτερο
Ένα υπέροχο σπίτι ή καλύτερα η αυλή ενός υπέροχου σπιτιού που φιλοξενηθήκαμε στο νότιο Πήλιο.
Ανοίγει τα χέρια, κάνει την τούμπα και σε κλάσματα δευτερολέπτου βρίσκεται σωριασμένη στο τραμπολίνο χωρίς ζώνη και ασφάλεια. Το κορίτσι γλίστρησε και το τραμπολίνο ήταν μάλλον για πιο μεγάλα παιδάκια.
Συνέχισε πάρα ταύτα, αλλά πάντα κρατούσε τα σκοινιά.
Don't try this λοιπόν, especially if you are 4 1/2 years old.
September....