Hola!
365 μέρες, 365 φωτογραφίες. Κάθε μέρα και μια φωτογραφία!
365 days, 365 photos. A day and a photo!
Το εξαιρετικό youth hostel στο κέντρο της πόλης μας, πίσω από την ροτόντα.
Αυτό το κράνος είναι μόνιμα στο κεφάλι του Μάρκου, σε οποιαδήποτε δραστηριότητα συμμετέχει. Ποδήλατο - λογικό -, εξερευνήσεις, κούνιες, σκαρφάλωμα σε δέντρα, βόλτες, ξεκούραση, πικ νικ ... δε μπορώ να θυμηθώ άλλα.
Ζήτω ο μικρός ηλίθιος βάτραχος. Η γριά χελώνα. Το μυρμηγκάκι.Το ποντικάκι. Ζήτω ο κόσμος όλος! Γιατί όλα έχουν θέση στην ψυχή εκείνου που αγαπά.
Sweetheart plays with mud!
Το Σαββατοκύριακο πήγαμε βόλτα στον Αξιό ποταμό. Δυστυχώς δεν υπάρχει ίχνος ζωής στο ποτάμι. Και μου ήρθε στο μυαλό ένα κείμενο της φυλής των Ινδιάνων Κρι: "Μόνο όταν το τελευταίο δέντρο έχει πεθάνει και το τελευταίο ποτάμι έχει δηλητηριαστεί και το τελευταίο ψάρι έχει πιαστεί, θα καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να φάμε τα χρήματα"
Ναι, είναι τόσο νόστιμα όσο φαίνονται! Κεράσια της Μεσιάς.
Μάρκος & Μυρτώ, 2 χρόνια διαφορά. Μαζί δεν κάνουνε και χώρια δεν μπορούνε!
Όταν βρέχει έξω και δεν μπορούμε να κάνουμε βόλτες, αυτά κάνουμε.....γελάμε γελάμε και στο τέλος κλαίμε!
Lega - κια & Δεινοσαυράκια!
"Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας τυφλοπόντικας. Ο τυφλοπόντικας αυτός έκανε 8 τρύπες στο παρτέρι με τις φράουλες. Μόλις τις ανακάλυψαν οι τρεις φρουροί της αυλής βάλθηκαν να τον εξοντώσουν. Έσκαβαν και ξαναέσκαβαν, λασπώθηκαν και ξαναλασπώθηκαν και αφού πλημμύρισαν τις τρύπες , νόμισαν ότι τον είδαν κάπου εκεί βαθιά στην 7η τρύπα...
- Ορίστε τυφλοπόντικα, νόμιζες ότι θα μας ξέφευγες, ε? Δεν μπορεί κανένα ζωάκι να μας κοροϊδέψει εμάς! Είμαστε οι τρεις φρουροί της αυλής αυτής: ο Μ., ο Ν. και ο Α."
....και γέμισε ο κόσμος μικρούς ήλιους!
- Το κεκάκι έγω το στόλισα... ε, με βοήθησε και λίγο η μαμά!
Ημέρα 80, ε! Σε καλό δρόμο (ποδηλατόδρομο) βρίσκομαι...νομίζω.
Το αγόρι μου σε 4 εβδομάδες τελειώνει το σχολείο. Του χρόνου φαντάζομαι η τσάντα να μην του πέφτει τόσο μεγάλη!
I'm in love!
Ich bin in der Liebe!
Eu stou apaixonado!
Suis amoureux!
Estoy enamorado!
Jeg er forelsket!
REFUGEE
(και το κολπάκι με τους στίχους που σας έλεγα!!!)
Κλαρίνο, μπάσο, κρουστά, βιολί και τρομπέτα συνέθεταν τη μουσική των Oi va voi. Έλειπε η κιθάρα η οποία έσπασε το πόδι σε stage diving!
Oi va voi - Aγαπημένο συγκρότημα. Ι like a lot!
Επίσης, ήταν το πρώτο μου φωτογραφικό touch με stage. Πώς πήγε? 'Oχι και τόσο καλά. Γι' αυτό αποπροσανατολίζω το μάτι με τα στιχάκια!!! Kαθόλου decent, ε?
Uma menina, yeah uma cigana!
Όπως και να 'σαι, όπου και να 'σαι, να σκέφτεσαι πως υπάρχει πάντα μια τρύπα, απ' όπου μπορείς πάντα να το σκάσεις. Υπάρχει μια έξοδος μυστική. Ψάξε την λίγο. Δε θα σου τη σερβίρει κανείς στο δίσκο.
Και μετά την ποδηλατοδρομία μας κέρδισαν τα χορτάρια.....
Χάσαμε τη "φούσκα" από την κόρνα μας. Αυτό δεν μας εμπόδισε να κορνάρουμε......φυσώντας! :)
Η Κυριακή ήταν σπουδαία μέρα! Συμμετείχαμε στην ποδηλατοδρομία της πόλης μας. Τα πιτσιρίκια ήταν πολύ χαρούμενα που βρίσκονταν ανάμεσα σε τόσους μεγάλους ποδηλάτες.
Σάββατο απόγευμα στη πόλη. Ευκαιρία για ποδήλατο και επίσκεψη στη Photobiennale!
Monsteritos.....Lopitos.....Myrdelitos......
Μπαμπάδες και γιοι! Μια τρυφερή σχέση και αυτή. Διαφορετική από το "μπαμπάδες και κόρες" αλλά εξίσου τρυφερή και στοργική...
Η παιδική χαρά στα νέα πάρκα της παραλίας είναι από τις πιο όμορφες στην πόλη μας. Εκεί μας αρέσει πολύ το σκαρφάλωμα στις πυραμίδες και στην τσουλήθρα!
Η τσουλήθρα έχει περισσότερο ενδιαφέρον αν γλιστράς σε διάφορες στάσεις.....ας πούμε μπρούμητα!
Slurpppp!
Λασπωμένη ηλιαχτίδα μου...
-Γυμνοσάλιαγκες! Κρύβονταν κάτω από μια πέτρα, πίσω από την ιτιά!
-Χα χα! Μάντεψε τι σου έχω εδώ...
Δε διακρίνεις? Δες καλύτερα!
Πονηρόφατσα! Τη λατρέυω.